Wbrew powszechnie panującej opinii, świerzb nie jest jedynie skutkiem biedy i brudu. Tą chorobą można się po prostu zarazić. Każdy z gatunków świerzbowca charakteryzuje się wysokim potencjałem zakaźnym oraz świądem. Charakterystyczne objawy świerzbu to:
Uporczywe swędzenie
Ten objaw związany jest z bezpośrednim działaniem pasożytów, a także pojawieniem się reakcji nadwrażliwości. Zmiany skórne to początkowo zaczerwienienie i grudki pokryte szarożółtymi strupami. Wzrost wrażliwości tych miejsc rośnie wraz z długością trwania choroby. Świąd jest bardzo uporczywy i odczuwany przez zwierzę praktycznie bez przerwy. Ciągłe drapanie miejsc zajętych świerzbem powoduje inne zmiany wtórne: łysienie, przetarcia, przeczosy. Ciągłe podrażnianie tych miejsc, prowadzi do powstawania ran, które są doskonałym miejscem do rozwijania się zakażeń i powikłań bakteryjnych.
Powiększenie węzłów chłonnych
Powiększone węzły chłonne są objawem występującym rzadziej. Zmiany zlokalizowane są początkowo w najbardziej charakterystycznych dla tego typu objawów miejscach, takich jak: brzegi małżowin usznych, łokcie, stawy skokowe, stawy nadgarstków. Jeżeli objawy nie ustają, często przenoszą się do jamy brzusznej, klatki piersiowej, a w późniejszym czasie na całe ciało.